Co ja wiem o bobrach?

Prawie nic. Tyle, co przeczytałam. Nigdy nie widziałam bobra europejskiego na żywo. Kolega Ed zaleca zaczajenie się w pobliżu tamy lub żeremia przed świtem. Może jaki wychynie. Na razie się nie czaję.

 

jedna z tam na mojej trasie
 

Nie jadłam też mięsa bobra uznanego przez Kościół Katolicki w 17 wieku za rybę i zalecanego na czas postu.

W ostatnich latach coraz częściej spotykam podczas wędrówek ślady życia i pracowitości bobrów. Miało to miejsce na leśnych, podmokłych terenach. Daleko od siedzib ludzkich. Malownicze rozlewiska, tamy, żeremia, charakterystycznie ścięte lub obgryzione pnie i gałęzie drzew.

 

rozlewisko Kamiennej w okolicach Płaczkowa

 

żeremie niedaleko źródła Burzący Stok
 

Jednego się nie spodziewałam – spotkania takich śladów tuż za miastem, w pobliżu torów kolejowych. Przecież podobno bobry są niezwykle płochliwe. Dlatego tak trudno je obserwować. A tu pociągi co i raz z hałasem przejeżdżają w pobliżu tam i miejsc żerowania. 

 

o bliskości torów kolejowych świadczą odbite w wodzie linie trakcji elektrycznej
 

Poza tym wydawało mi się, że bobry lubią nie tylko podmokłe, ale też i czyste miejsca. A tu jedna z tam na tak cuchnącym rowie odprowadzającym ścieki, że trudno długo stać podczas fotografowania. 

 

ślady bobrów na cuchnącym kanale ściekowym
 

"czysta" woda przy tamie
 

Trzeba przyznać, że bobry dobrze sobie radzą z całkiem dużymi drzewami. Sprytnie je podgryzają i powalone pozbawiają kory. Gałązki zjadają lub ciągną na budowę tam. 

 

Obserwowałam też opuszczone miejsca żerowania bobrów. Drzewa pozostawione leżą i służą przyrodzie. Nie marnują się – wyrasta na nich nowe życie. 

 

grzyby i mchy na powalonych pniach

Na razie na trasie moich spacerów nie udało mi się napotkać żeremia. Może trzeba przejść głębiej wzdłuż kanałów, na których spotykam ślady bobrów. A może na drugim brzegu Oleśnicy coś się pojawi. 

 

ten kanał po wschodniej stronie Oleśnicy zdecydowanie wymaga zbadania

 

Będę nadal obserwować. Stanie się to jednak coraz trudniejsze, gdy wysokie trawy uniemożliwią dotarcie do miejsc zaanektowanych przez bobry.   

 

Zdjęcia – Edek i ja