Z Kunowa do Stawu Kunowskiego

W mroźny niedzielny poranek koledzy wyruszyli na trasę niebieskim szlakiem. Rano słońce jeszcze się ociągało ze wstaniem, stąd pola i niebo nad nimi szare. 

Szlak prowadzi przez Nietulisko Małe. Za wsią można zauważyć niewielką wychodnię skalną. Trzeba do niej odejść nieco od drogi. Niebrzydka jest, to raczej warto.

 

W samej wsi i przy drodze koledzy spotkali kilka kamiennych figurek i krzyży. 

 

figura z roku 1953

 

na tym krzyżu napis już tak zatarty, że nie sposób odczytać datę

 

nieco pochyły krzyż z roku 1906
 

Wśród pól już pojawiają się pierwsze zwiastuny wiosny. Mróz im niestraszny, może przegonią zimę?

 

pola Nietuliska Dużego 

 

leszczyna już kwitnie
 

W Nietulisku Dużym przy szlaku można spotkać pozostałości dziewiętnastowiecznej walcowni. Tym razem zwiedzania całości obiektu nie było w planie, stąd tylko rzut oka na fragmenty układu wodnego walcowni. Dodam, że na skutek powodzi w roku 1903 rzeka Świslina zmieniła swój bieg i teraz zarówno jaz jak i most wydają się bezsensowne z daleka od wody.

 

jaz ulgi jak grecka świątynia

 

most - wspomnienie dawnego biegu rzeki
 

Jeszcze tylko mały spacer przez wieś z jej kapliczkami i już można opuścić szlak.

 

ta kapliczka na pewno nie jest zabytkowa

 

interesujący kamienny krzyż z Narzędziami Męki Pańskiej
 

Kolega Ed wybrał drogę skrajem lasu, a potem lasem w kierunku Krynek. 

 

głaz narzutowy - rzadki okaz w tej okolicy

 

takie leśne bezdroża noszą u nas nazwę "rzadki las", nikt nie lubi tego hasła na trasie
 

Po przekroczeniu szosy niestrudzeni turyści pomaszerowali na stację w Stawie Kunowskim przechodząc kładką nad Kamienną. 

 

kładka w oddali

 

Kamienna widziana z niej
 

Zatrzymali się na chwilę przy pomnikowym dębie w pobliżu stacji. Na stronie gminy Brody znalazłam informację, że ów dąb ma imię - to dąb "Siłacz". Miło nam zaliczyć kolejny okaz do grupy znajomych, z którymi jesteśmy po imieniu. 

 

Koniec wycieczki nastąpił na stacji w Stawie Kunowskim. Trasa liczyła ok. 13 kilometrów i jeśli kto lubi chodzenie asfaltowymi drogami, to była całkiem przyjemna.

 

Zdjęcia – Edek