Sfinks, Holender i wędrówka

I gdzież to, proszę państwa, byliśmy? W Egipcie? Holandii? W Krainie Czarów?

Co się będę rozdrabniać, poczytajcie i obejrzyjcie – samo się wyjaśni.

Przypominam – skończyliśmy oglądać zabytki Szewny, więc skąd tu teraz Sfinks? Kiedy podadzą wielbłądy?

Otóż, nie czekamy na karawanę – ruszamy pieszo na południe. Kierunek - Sfinks!

przydrożna figurka w Szewnie

Przechodzimy przez kładkę nad Szewnianką albo Szewianką (nazywają ją także Kamionką), maszerujemy jej brzegiem, aż  wreszcie widzimy Sfinksa w całej okazałości – wznosi się majestatycznie na wysokim brzegu rzeczki. Piramid w pobliżu nie ma, za to krzaków i drzew jest sporo, ale teraz nie zasłaniają go wcale. 

 Szewnianka

pomnik przyrody nieożywionej - skałka Sfinks 

Skałka ma około 8 metrów wysokości, jest zbudowana z piaskowców dolnojurajskich. Łatwo do niej trafić, prowadzą tam drewniane stopnie, jest nawet coś w rodzaju miejsca na piknik. 

 inne spojrzenie na Sfinksa

pola na zachód od Sfinksa

dziwne drzewo u stóp skałki

My jednak nie urządzamy tu żadnego popasu, a maszerujemy do kolejnego mostku i kierujemy się w stronę wsi Gromadzice. Niebrzydkie pola tu mają i liczne wierzby. 

przydrożne wierzby

 pola Szewny Dolnej

pola na północ od Gromadzic

 

I tak wśród pól, a czasem asfaltem, docieramy do Szwarszowic na spotkanie z Holendrem. Ten spokojnie czeka przy drodze. Dawniej był bardzo pracowity, a teraz sobie wypoczywa i prezentuje urodę swoich kamiennych ścian i pięciu śmigów. To wiatrak w stylu holenderskim. Zbudowano go prawdopodobnie w latach osiemdziesiątych 19. wieku. 

Holender w Szwarszowicach (ręczę, że żaden rodowity Holender nie wymówi poprawnie tej nazwy)

 

Zachowało się jego oryginalne wyposażenie, które można oglądać pod opieką przewodnika. Niestety, przewodnik gdzieś się zaszył ... I znów nie udało nam się wejść do środka, żeby obejrzeć mechanizm wiatraka, mlewniki i inne techniczne cudeńka. Może innym razem… Tymczasem zaprezentuję zdjęcie wnętrza wykonane podczas wycieczki kieleckiego Klubu PTTK Przygoda, które otrzymałam od autora – Andrzeja.

zimą nieczynne

 we wnętrzu

okno z widokiem

 

Po spotkaniu z Holendrem ruszamy na północ w stronę Jędrzejowic i Chmielowa. Tym razem omijamy skrzętnie wąwozy oglądane w niedzielę – rozkoszujemy się polnymi widokami. Czasem schodzimy z górki, potem znów wdrapujemy się na kolejną i tak docieramy do stacji w Boksyckiej, gdzie czekamy raptem parę minut na pociąg. I do domu!

 polna droga do Jędrzejowic

zamarznięte rozlewisko na drodze

różne sposoby pokonywania przeszkody - a potem się okazało, że wcale ślisko nie było 

budynek dawnej poczty w Jędrzejowicach (w pobliżu jest też zakład garncarski, ale ten pośpiech...)

 bliższe i dalsze pola Jędrzejowic
 

Przeszliśmy 19,7 kilometra. Pogoda sprzyjała, trasa ładna. Można się na nią jeszcze kiedyś wybrać.

Zdjęcia – Andrzej Armada, Edek, Janek i ja