Wiosna wystrzeliła kwieciem i zielenią

Wkraczamy w szczególnie piękną porę roku. Wiosna rozgościła się na dobre. Najpiękniej jest teraz w okolicach Szerzaw i tam wyruszyliśmy na środową wycieczkę. 

na horyzoncie pasmo Bostowskie i Łysogóry

 

Po drodze spotykamy znane już obiekty, które są nowe dla Krzysztofa. Jest okazja, żeby mu je zaprezentować w wiosennej odsłonie.

Już w Michałowie oglądamy pozostałości ruin pudlingarni, która popadła w ruinę po wielkiej powodzi w 1903r.

ruiny pudlingarni w Michałowie

 

Na leśnej drodze do Rzepina wyrósł grzybek przypominający smardza. Na szczęście nikt nie odważył się sprawdzać tego organoleptycznie i poprzestaliśmy na sfotografowaniu go. Po porównaniu ze zdjęciem w atlasie okazało się, że to piestrzenica kasztanowata zwana też sobowtórem smardza, która jest grzybem trującym. 

piestrzenica kasztanowata

pora na kwitnienie sosny

 

Z lasu wyszliśmy na otwartą przestrzeń, w której dominowała zieleń zbóż i biel kwitnących drzew i krzewów.

wśród zieleni i bieli

 wiosna!

 widok na wiatraki w Szerzawach 

widok na pola Rzepinka

okolice Rzepinka

  

Polnymi drogami zmierzaliśmy na południe upajając się widokami na okoliczne pola z pasmami gór w tle, a pejzaże były takie, że chciałoby się je łyżkami jeść.

 okolice Jadowników

widok na góry Miejską i Psarską

widok na Pasmo Klonowskie

widok na Łysogóry

 widok na pola Szerzaw

Piękno odbieraliśmy kilkoma zmysłami. Od czasu do czasu docierał do naszych uszu warkot pracujących w polu traktorów, ale przeważnie towarzyszył nam śpiew skowronków. Może już mniej przyjemne były wrażenia węchowe, bo trafiały się pola z rozrzuconym obornikiem, jak to my nazywamy „folklorem”. 

 wiosenne prace polowe

jaszczurka

Były też inne atrakcje, choćby młyny wodne. Jeden na Świślinie w okolicy Rzepinka, niestety już nieczynny, a drugi na Psarce w Świętomarzy, który wydaję się być czynny.

 niektórzy wszędzie zajrzą

młyn wodny w Dodatkach

chybotliwa kładka na Świślinie 

Świętomarz - młyn wodny z 1931 roku

Nie przeszliśmy też obojętnie koło perełek architektury sakralnej. W Świętomarzy wstąpiliśmy do gotyckiego kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP z 14. – 15. w. W Tarczku obejrzeliśmy romański kościół p.w. św. Idziego z 13. w. 

 kościół w Świętomarzy

jego wnętrze

kościół w Tarczku 

Dalsza trasa przebiegała prawdopodobnie szlakiem zielonym, który na odcinku Tarczek – Bodzentyn zachował dwa znaki – jeden na wejściu, drugi na wyjściu. 

Psarka w okolicy Tarczku

Na rynek w Bodzentynie przybyliśmy na pół godziny przed odjazdem busa, był więc czas na spokojne zjedzenie lodów i inne atrakcje.

Trasa okazała się dość długa(21,5 km), obfitowała sporą ilość atrakcji i mnóstwo wrażeń.

Tekst – Edek

Zdjęcia – Edek i Janek