Zaskakująca wycieczka

Zaplanowana była jako trasa mająca na celu dotarcie do trójstyku granic powiatów: skarżyskiego, starachowickiego i kieleckiego oraz zbadanie przebiegu kolejnego odcinka czarnego szlaku Starachowice – Wykus – Michniów. Cele w gruncie rzeczy osiągnięto, ale, co to była za wycieczka!

Start nastąpił w pobliżu leśniczówki Kaczka, skąd grupa pomaszerowała zielonym szlakiem. Przeszli obok zalewu w Kaczce. 

 

Szlak niezbyt przyjemny był do marszu – trzeba było iść ostrożnie po śliskim podłożu. 

 

Wkrótce pożegnali rzekę Żarnówkę i przeszli leśnymi ścieżkami ku czerwonemu szlakowi rowerowemu.

 

 

Na szlaku droga szeroka, nadal śliska. 

 

Ona właśnie doprowadziła do miejsca spotkania granic powiatów. 

 

Nie wiem, jak to Ed wykombinował, ale faktycznie, tu się te powiaty stykają.
 

Las przy szlaku pełen niespodzianek. To, rzecz jasna, liczne malownicze rozlewiska.

 

Było miło, ale trzeba było coś zmienić. Grupa się rozdzieliła. Jedni maszerowali dalej szlakiem rowerowym z zamiarem dotarcia w okolice Wykusu, gdzie ustalono spotkanie wszystkich uczestników wycieczki. Drudzy poszli zbadać przebieg czarnego szlaku. Ten szlak jest znany z tego, że nie idzie na łatwiznę i potrafi dać w kość, o czym się przekonaliśmy w okolicach Michniowa. Tu, początkowo ładny, potem zmienił się na trudny do przebycia.

 

Na to, co działo się później, gdy grupa idąca czarnym szlakiem dotarła do Wykusu, należało by miłosiernie spuścić zasłonę milczenia. Dość, że pierwszej grupy nie było na miejscu spotkania. Telefony w tej okolicy nie miały zasięgu, o czym wiadomo od zawsze. Nastąpiły próby poszukiwania zagubionych, którzy na szczęście nie zapuścili się w leśną gęstwinę, a pomaszerowali drogą w stronę Borkowic. Tak im się ta droga spodobała widocznie. Potrafię sobie wyobrazić, jakie tam trwały gorączkowe poszukiwania i domysły.  W końcu zdarzył się cud – znaleziono miejsce z zasięgiem w telefonie i obie grupy mogły się spotkać. 

 

jest kontakt - nareszcie!
 

Zmęczeni poszukiwaniami turyści wrócili do miejsca startu tą samą drogą, którą przyszli. Z jedną drobną różnicą na koniec – już nie wchodzi na zielony szlak, a szli rowerowym.

 

czerwone kropki - właściwa trasa, czarne - droga pierwszej grupy, fioletowe - poszukiwania w wykonaniu grupy drugiej
 

Z powodu opisanych tu perturbacji pojawił się problem z obliczeniem długości trasy. Pomiary obu grup wahają się od 21 do 23 kilometrów. Nie polecałabym tej przygody na zimowy dzień. Może lepiej wybrać się tu latem.

 

Zdjęcia – Edek