Już czujemy wiosnę

Po środowych mgłach i szarzyźnie Pani Aura wynagrodziła nas piękną pogodą.

Staszek zaproponował wycieczkę na Bukową Górę. Na trasę wyruszyliśmy w piątkę. 

pola Psar na tle Góry Psarskiej 

pola Psar widziane z Lisiego Ogona 

Zauroczony widokiem pól postanowiłem odebrać Staszkowi władzę, na co chętnie się zgodził. Uznałem bowiem, że wędrowanie szlakiem zielonym przez Pasmo Klonowskie, może być mało atrakcyjne, a to z powodu zlodowaciałego śniegu oraz braku zwiastunów wiosny, które być może pojawią się za trzy tygodnie. 

pomnik w Psarach Podlesiu


w dali góry, po których wędrowaliśmy w środę

jeszcze w lesie pasma Klonowskiego

Modyfikacja nastąpiła w momencie wkroczenia szlaku do lasu, tuż za Psarami Podlesiem. Tam pożegnaliśmy szlak i wkroczyliśmy w nasłonecznioną Dolinę Bodzentyńską. Póki co Pani Zima była oszczędna w opadach śniegu i nie musieliśmy brnąć w zaspach, tylko przejść przez  jego skromne resztki. Widoki były rozległe, zrobiło się cieplutko, a słońce zasilało nas witaminą D. 

rozległa Dolina Bodzentyńska zachęca do fotografowania

schodzimy do Doliny Bodzentyńskiej

ostatnie spojrzenie na Pasmo Klonowskie

pola na przedwiośniu

okolice Huciska

Psarka jako skromny strumyczek pod Huciskiem

inne spojrzenie na Psarkę 

Trasa nie była skomplikowana, choć momentami należało omijać pokaźne kałuże. W Kapkazach nastąpił zwrot na północ. Otarliśmy się o Zagórze, Zaskale, Wzdół Wiąckę. Tam uznałem, że dojście do Łącznej byłoby zbyt krótkie i naraziłoby nas na dłuższy postój w oczekiwaniu na pociąg. Wypadało wycieczkę nieco wydłużyć ( w sumie 18 km).

na drodze do Kapkazów 

pola Zaskala 

okolice Zaskala 

Pomaszerowaliśmy więc obok Podłazia i Krzyżki, a potem wzdłuż torów do Berezowa. 

 pola Podłazia 

w drodze na stację

Na przystanek PKP przybyliśmy na 10 min przed odjazdem pociągu. Tam odkryłem brak sweterka na aparat Ani. Muszę wyznać, że mimo udanej wycieczki, fakt ten wprawił mnie w nie najlepszy nastrój, albowiem czułem nadciągającą burzę.

Tekst - Edek
Zdjęcia - Edek i Janek

PS - ciąg dalszy historii sweterka jutro.