Mała zimowa przechadzka

Jak to mówią, z pustego to i Salomon nie naleje. Więc i ja nie będę robić z naszej niedzielnej przechadzki wielkiej wyprawy.

Wyruszyliśmy mała grupką z Grzybowej Góry polnymi drogami w stronę lasu. Nawet dosyć zimno było – mróz i trochę wiatru (tam zawsze wieje – wiadomo, Kieleckie). Jedna z koleżanek sprawdziła zaraz na początku twardość gruntu – było twardo. Takie badania trochę bolą.

ruszamy na trasę

wśród pól

 

Po dotarciu do lasu mieliśmy już same przyjemności, bo zrobiło się cieplej i nawet nieco ładniej. Oczywiście kolorystyka bez zmian – przy zachmurzeniu całkowitym nawet to trochę śniegu, co spadło ostatnio, bardzo świata nie rozjaśnia. 
Bez najmniejszego problemu znaleźliśmy mały staw – punkt czerpania wody, a potem podjęliśmy próbę przejścia w stronę Wąchocka, ale po przekroczeniu 2 strumyków, skapitulowaliśmy na trzecim (był za szeroki do przeskoczenia, a nikt nie chciał wędrować na mrozie w przemoczonych butach) i zarządziłam odwrót do stawu, a stamtąd leśną drogą do Marcinkowa.  

 porządna leśna droga

śródleśny staw 

"wycofajko"

 

W samej wsi stanowiliśmy niejaką sensację, bo zamieniliśmy przystanek autobusowy w prowizoryczny bufet (tam przynajmniej nie wiało i można było spokojnie zjeść śniadanie). Posileni poświątecznym prowiantem pomaszerowaliśmy polami, a potem asfaltem w stronę Michałowa.

Kamienna w Marcinkowie 

 łabędź na Kamiennej

Kaczka w Michałowie

 

Tu udało nam się przy pomocy mapy i kompasu (akurat dzisiaj wyjątkowo prawdziwie pokazywał kierunki) znaleźć niebrzydką leśną drogę do młyna Piaska, a dalej to już sobie spokojnie maszerowaliśmy szlakiem aż do naszego kochanego miasta. Szło się lasem, trochę zajrzeliśmy w okolice młynów na Kamiennej, na końcu już tylko przez ulice.

kładka - zapora przy młynie na Łyżwach

rozlewisko Kamiennej przy młynie  

 

Ot i cała wycieczka. Przeszliśmy ok. 18 kilometrów – tempo raz przynajmniej było umiarkowane, żeby nie powiedzieć spacerowe.

A teraz mały bonus.

Wybierając drogę do młyna zrezygnowaliśmy z innej i, ku naszemu spóźnionemu żalowi, nie dotarliśmy do pozostałości najdalszego młyna. Ale nic straconego. Mam dla Was zdjęcia tego miejsca zrobione w pierwszy dzień Świąt przez mojego dobrego znajomego.

fajnie złapany śnieg "na gorącym uczynku"

Zdjęcia – Janek, Paweł i ja