Parasol noś i …

… i już. Bo się przydaje. Czasem nawet bardzo.

W niedzielę bardzo się przydał.

Może nie od razu, bo na początku wycieczki jedynie czasem mżyło. Było nieźle, choć nie tak pięknie jak na wycieczce niespełna dwa lata temu (tu link). Wtedy to, panie, była zima.

W Janowie samotna zimowa ławeczka zamieniła się w samotną jesienną mokrą ławeczkę. 

 

Zalew na Czarnej szary jest, wędkarz smętnie moknie na brzegu. 

 nad zalewem ponuro

ale może będzie branie

Szlak czerwony nad Czarną z widokami na rzekę. Nawet nam się te widoki podobają, ale obiektyw nie widzi tego, co my. Znów wkrada się burość.

Czarna pod mostem

meandry Czarnej  

 

Przejście na żółty szlak niewiele zmienia. Chociaż las na tym odcinku w pewnym momencie zmienia się w ulubiony krajobraz leśników – po prostu znika. Szlak razem z nim. Przedzieramy się przez zrujnowane miejsce po lesie i udaje nam się znaleźć i las i szlak.

 i las i szlak

drzewna rodzinka

 

Odcinek lasu nad Krasną już leśników nie interesuje, a szkoda. Dużo tam powalonych drzew, które padły same i można by je usunąć. Widocznie jednak trudno tam wjechać. Bo iść na pewno nie jest łatwo.  

 na szlaku przy brzegu Krasnej

Krasna w okolicy miejsca postoju przed Błotnicą stara się wynagrodzić nam trudy drogi i zachęca do fotografowania. Chociaż i w niej jakby więcej drzew połamanych zalega.

ulubione miejsce Edwarda (zmiany w pejzażu można porównać zaglądając do tego wpisu)

Krasna bliżej Błotnicy

wieś Błotnica

a w niej dziewiętnastowieczny kamienny krzyż 

Za Błotnicą kierujemy się w stronę Osicowej Góry. Tam można znaleźć pozostałości dwóch kopalń rudy „Edward” i „Stanisław”. Nie zwiedzamy, bo pogoda już się taka paskudna zrobiła, że  nic nas nie jest w stanie zmusić do zejścia z trasy kolejki, którą pewnie wożono urobek z obu kopalń. Może jeszcze tu kiedy zajrzymy i poszukamy tych wyrobisk.   

skoro kopalnie, to patronka górników 

na zdjęciu z 2009 roku widać, że św. Barbara nie wyciągała ręki, a trzymała w niej kielich 

tor przeszkód na trasie kolejki 

willa na południe od Czarnieckiej Góry  

 

Docieramy do Stąporkowa. Tym razem udało się sfotografować stary kamienny krzyż przy wejściu do miasta.

kamienny krzyż z narzędziami Męki Pańskiej 

I po wycieczce. Przeszliśmy w coraz gorszych warunkach 15,5 kilometra.

A jakie najjaśniejsze wspomnienie pozostawi ta wycieczka? Zgadnijcie. Podpowiedź poniżej.

 szarlotka do podziału 😘

Zdjęcia – Edek, Janek i ja