Nasza majówka nad Kamienną

W ostatnią niedzielę wybraliśmy się małą grupką do Płaczkowa, żeby stamtąd ruszyć na sprawdzoną, jak się wydawało, trasę w pobliżu Kamiennej.  

I już od początku coś było inaczej – tempo jakieś takie ludzkie, nastrój spacerowy, no – majówka jak się patrzy. Mapa stale w użyciu, kompas też – bardzo się przydały, bo jednak trasa nie była taka jak zwykle. Poniosło nas bliżej rzeki.

Pierwszy odcinek trasy od Płaczkowa i Górek miał prowadzić w pobliżu rzeki, jedynie czasem zamierzaliśmy do niej zaglądać. Ale jednak udało się nam spokojnie wyszukać ścieżkę tuż przy wodzie i mogliśmy dłużej pobyć z Kamienną.  

 wiosenne rozlewisko Kamiennej

a tu już Kamienna w całej okazałości 

kozłek lekarski na brzegu

zwykle mamy kapliczki, a tym razem budka lęgowa; cóż - wiosna  

mosteczek
 
Rzeka nie wydaje się osamotniona, bo kilka razy spotkaliśmy na niej porządne tamy zbudowane przez bobry. Tam to się żadna gałązka nie zmarnuje. 

drzewa nad rzeką

a Kamienna coraz szersza
 

W końcu jednak musieliśmy odejść od rzeki, bo już się nie dało dłużej udawać, że jest nad nią jakaś ścieżka. Trzeba było wejść do lasu i maszerować kierując się kompasem i mapą (to najlepsi sprzymierzeńcy turysty, wierzcie mi). 

Już przed Gilowem wypatrzyliśmy kilka ścieżek w stronę rzeki, aż w końcu przed naszymi oczami pojawił się zalew przy niegdysiejszym młynie w Gilowie. Tama może nie pierwszej młodości, ale ciągle sprawna, rzeka ładnie się rozlała, a dalej płynie już wąskim korytem.

zalew w Gilowie (no, bo jak to inaczej nazwać?)

szur w szuwary

próba ujarzmienia wody 
 

Budynek motorowni nadal stoi, jeszcze się, biedak, trzyma. Zimowa relacja z tego miejsca w tym linku. 

motorownia dawnego drewnianego młyna w Gilowie 
 

Z Gilowa zamierzałam iść w kierunku Henrykowa, co oznaczało rozstanie z Kamienną, ale dałam się skusić propozycji zbadania lewego brzegu rzeki na odcinku do Bliżyna. Mapa wskazuje, że brak tam ścieżek przy rzece, ale są takie, którymi w razie problemów można dojść do szosy. No to zaryzykowaliśmy.

 Kamienna za Gilowem (ścieżki brak, ale trawy suche)

leśny odcinek rzeki 

Trafny wybór – ścieżki przy rzece jednak są, może niezbyt efektowne i niektóre raczej domyślne, ale trawy suche, błota nie było. Przeszliśmy. A w nagrodę kolejne spotkania z Kamienną. Tym razem prawie wcale nie było śladów bobrów, ale za to pojawiły się małe kładki – widocznie mieszkańcy pobliskich domów przechodzą tak na drugi brzeg do lasu.

ścieżka wśród skrzypów 

gwiazdnica pospolita (jedna z całego łanu porastającego brzeg Kamiennej) 

plątanina korzeni na brzegu

chybotliwy mostek
 

W pobliżu Bliżyna podjęliśmy próby wyjścia do głównej szosy, ale zaznaczone na mapie ścieżki prowadziły wprost do solidnych płotów, za którymi ujadały psiska wszelkiej maści. Dopiero trzecie podejście wyprowadziło nas do szosy.

ścieżka nad rzeką 
 

A potem to już spacer nad zalew w Bliżynie. Tam piknik. Rozleniwienie i decyzja o powrocie do domu. 

zalew w Bliżynie

widok na tamę
 
Trochę było żal, ale dla osłody zajrzeliśmy do bliżyńskiego GOK, gdzie mogliśmy obejrzeć wystawę fotografii pana Przemysława Kosińskiego „Moje krajobrazy”. Trzeba samemu tam zajrzeć, bo eksponowane prace wielce urodziwe. Moje nieudolne próby sfotografowania spełzły prawie na niczym, ponieważ w umieszczonych za szkłem zdjęciach odbija się światło. I dla niedowiarków informacja – to na pewno nie obrazy malowane pędzlem. To naprawdę piękne zdjęcia malowane światłem.

Pałacyk Platerów, czyli Gminy Ośrodek Kultury w Bliżynie

na wystawie

 zaproszenie dla wszystkich już nie na wernisaż, ale na wystawę

Jak ująć tę wycieczkę statystycznie? Najlepiej uśrednić. Mamy wrażenie, że z licznymi podejściami do rzeki przeszliśmy ok. 10 kilometrów. Poza tym świetnie wypoczęliśmy i równie dobrze się bawiliśmy, szukając ścieżek, fotografując i rozmawiając.

Zdjęcia – Janek i ja