Slalomem przez Dolinę Bodzentyńską

Nauczony przykrym doświadczeniem nie planowałem wycieczki w odległe tereny, bo 1 maja większa część busów nie kursuje i powrót do domu może okazać się niemożliwy. Niezawodnym pociągiem dojechaliśmy do Łącznej, by stamtąd przemierzyć przynajmniej w części Dolinę Bodzentyńską.

O tej porze roku jest ona szczególnie piękna i dlatego, żeby się nią nacieszyć, wędrowaliśmy wężykiem, od zachodu na wschód, czasem ostro skręcając na północ lub południe, a wszystko to po to, by napaść oczy widokami. 

nasi wędrowcy w różnych miejscach trasy

 

Szczególnie atrakcyjnym kąskiem dla fotografujących są świeżo zaorane pola, kwitnące drzewa, ukwiecone łąki, kręte polne dróżki i spływające do Psarki potoczki. 

pola na południe od Podłazia 

wiosenna Królowa Śniegu

rzeżucha łąkowa  

droga z Kapkazów do Huciska  

wiosna w pełni

 

Trzeba zaznaczyć, że na początku zapowiadało się nieciekawie, bo gdy wyjeżdżaliśmy ze Skarżyska, towarzyszyła nam gęsta mgła, ale już na starcie było nieźle , a po upływie godziny względnie dobrze. 

mgła ustępuje, widok na Pasmo Klonowskie

pola na południe od Podłazia 

pola między Podłaziem a Zaskalem  

pola Zaskala  

widok na Pasmo Klonowskie 

widok na Wzdół Wiączkę

zapomniane koło wodne we Wzdole Wiączce   

pola Wzdołu Rządowego  
 

Zmiany, jakie zachodzą w krajobrazie, nie omijają także Doliny Bodzentyńskiej, a w szczególności widać to na południowych zboczach Góry Barbarki.

Charakterystyczne niegdyś pola przypominające pasiaki świętokrzyskie zmieniają się w ugory porośnięte gęsto brzeziniakami. 

 pola na południowych zboczach Barbarki  w latach 80. ubiegłego wieku 

te same pola obecnie

Dalsza trasa prowadziła grzbietem Barbarki na wschód. Teraz mogliśmy podziwiać Michniowski Kamień mieniący się różnymi odcieniami zieleni i polne dróżki okolic Orzechówki i Kamionki. 

barwy Kamienia Michniowskiego 

polna tyraliera

okolice Orzechówki

  

Docieramy na szczyt Kamiennej Góry i tu następuje kolejny zwrot, tym razem na południowy zachód. Teraz podziwiamy widoki na Górę Psarską, Łysogóry i częściowo Pasmo Klonowskie. Wprawdzie jest mgiełka, i daleko do idealnej widoczności, ale po deszczowej pogodzie sprzed kilku dni, to i tak dobre warunki. Można powiedzieć komfortowe. 

widok z Kamiennej Góry na Górę Psarską i Łysogóry

 widok na Sieradowską Górę

  

Polnymi dróżkami zmierzamy do przystanku Leśna Stara Wieś, by po krótkim oczekiwaniu wsiąść do busa. 

pola koło Leśnej Starej Wsi 

widok na Górę Psarską  

 

Trasa była niedługa – ok. 16,5 km, ale kilka ostrych podejść miała. Uważam, że fotografujący byli zadowoleni.     

Tekst – Edek

Zdjęcia – Edek i Janek