Modrzewie, buki, mrowiska

Czyli kwintesencja Chełmowej Góry. Przynajmniej dla mnie. Wiem, że są tam i inne rośliny, ale …

w rezerwacie Chełmowa Góra

 

Nie jestem biologiem, widzę jednak, że modrzewie na Chełmowej Górze są szczególne. Rosną tu potężne stare okazy (podobno niektóre z nich mają już ponad 300 lat). Pnie tych drzew mają charakterystyczny wygląd – nie rosną prosto, są szablasto wygięte. 

 okazałe pnie starych modrzewi

szablasto wygięte pnie modrzewi polskich

"świętokrzyska palma", czyli wierzchołek modrzewia 

Wśród tych drzew prowadził badania profesor Marian Raciborski – wybitny polski botanik pochodzący z okolic Ćmielowa (tu o nim pisałam). I tu właśnie profesor wyodrębnił gatunek modrzewia polskiego, wskazał cechy różniące go od modrzewia europejskiego.

pomnik poświęcony profesorowi Marianowi Raciborskiemu na szczycie Chełmowej Góry 

  

Buków nie da się nie zauważyć – nie są takie strzeliste jak modrzewie, ale za to ich pnie i gałęzie przybierają niesamowite kształty. 

jeden z okazałych buków

chyba najsłynniejszy buk w okolicy

Drzewostan Chełmowej objęty jest ochroną (całkowitą lub częściową w zależności od obszaru) i stąd drzewa rosną tam bez ingerencji człowieka i bez  niej również kończą swój żywot malowniczo próchniejąc na ziemi. 

Wystarczy spojrzeć pod nogi, a tam mnóstwo kwiatów. O tej porze roku na Chełmowej kwitną białe łany  przytulii, gwiazdnicy. Wśród nich kolorem błyśnie gajowiec, lepnica, albo inna roślinka.  

kokoryczka wielkokwiatowa i przytulia (marzanka wonna) 

lepnica dwupienna

dąbrówka rozłogowa 

kopytnik pospolity

W tym bogactwie bez ustanku drepcą mrówki. Wszędzie ich pełno – coś dźwigają, gdzieś pędzą zaaferowane. Można by je godzinami obserwować, ale raczej nie należy się z tymi pracusiami spoufalać, bo oblezą człowieka i kłopot gotowy. W każdym razie mrowisk ci tam dostatek.

dwa z setek mrowisk

 

Opuszczając rezerwat na Górze Chełmowej przechodzimy przez ładny wąwóz lessowy i wychodzimy do wsi Pokrzywianka. Ale ten odcinek wyprawy opiszę następnym razem. 

wąwóz na czarnym szlaku 

Zdjęcia – Edek i ja