Gdy luz i zapał masz, mój synu, zdobędziesz łatwo każdy cel*

To nigdy nie była nasza maksyma. Ale czasem się przydaje. Na przykład w takim dniu, kiedy zapowiadają deszcz, a ty wiesz, że deszczu nie będzie, ale się obawiasz, że może jednak …

Staszek i ja z zapałem i na pełnym luzie w pięć minut wymyśliliśmy wycieczkę na środę. To znaczy, wiedzieliśmy gdzie pojedziemy. A potem się zobaczy.

Zamierzaliśmy pojechać do Starachowic. Nie uwierzycie, ale mało brakowało, a byśmy tam nie dojechali. Dlaczego? Bo siedzieliśmy w pociągu, który miał jechać w tym kierunku, ale godzinę później, co nikomu z luzaków do głowy nie przyszło. Dopiero pojawienie się na peronie naszego pociągu wzbudziło lekkie zaniepokojenie i jednak zebraliśmy klamoty i się przesiedli. Cud, że zdążyliśmy. 

Potem było równie optymistycznie. Szlak w Starachowicach się znalazł (czerwony) i nim poszliśmy w kierunku lasu. 

niewielki staw na skraju Starachowic 

Nie lubię zmiany czasu

Zwłaszcza na letni.

Rano budzę się nieprzytomna, siłą woli wychodzę z domu i bez udziału świadomości ląduję na przystanku busa. W busie marznę, bo jestem niewyspana, wszystko wokół widzę na szaro. Zresztą, takie właśnie jest.

Nawet mi się nie chce wywlec z plecaka aparatu fotograficznego. Bo i po co? Przecież wokół brzydko i nudno.

pochmurny poranek w okolicy Zagórza 

Czułość i nie tylko

Do Kielc wybrałam się na spotkanie z Anną Seniuk w Kieleckim Centrum Kultury. Relacji foto z tego sympatycznego i pełnego humoru wydarzenia nie będzie – pani Anna okazała się osobą pełną werwy i na wszystkich zdjęciach jest zamazana. W tej sytuacji proponuję zdjęcie modela, który od roku 2001 stoi spokojnie na tym samym miejscu. Zawsze przechodzę obok niego z sympatią, szczególnie, gdy co roku pod koniec września muzycy i słuchacze wysyłają do niego „muzyczne listy”. Innymi słowy – kielecki festiwal jazzowy „Memorial to Miles” jest jedną z moich ulubionych imprez. 

pomnik odsłonięty w 10. rocznicę śmierci Milesa Daviesa (autorem jest Grzegorz Łagowski)

Ostrowiec dla wytrwałych

Pamiętacie? Wyruszyliśmy z Boksyckiej przez Świrnę. Maszerujemy teraz ulicą Świętokrzyską w Ostrowcu. Wypatrujemy murowanego dworu. Jest! 

zbudowany na niewielkim wzniesieniu dziewiętnastowieczny dworek

Szkiełko i oko

Wyobraźcie sobie, że gdzieś w polu zimą gubicie szkło progresywne z waszych ulubionych okularów (to była ta wycieczka). Szukacie go, szukacie. I nic. Pora do optyka zamówić nowe szkło lub nowe okulary.

Tak robi większość, ale są tacy, co się przyczają, odczekają aż śnieg stopnieje i wrócą na to pole. Nie wierzycie? A jednak…

Oficjalnie to się nazywa „pokażemy Eli nasze ulubione wąwozy w Chmielowie”. I faktycznie – pokazujemy.

Maszerujemy znów z Boksyckiej przez Chmielów. Zaglądamy nad Kamienną, potem oprowadzamy koleżankę po wąwozie Biała Droga. 

Chmielów - Kamienna na przedwiośniu

Czy gagaty to duże gagatki?

Okaże się później.

W niedzielę grupa gagatków wyruszyła z Ciechostowic na północny zachód. Co w tym dziwnego? Niby nic, ale zwykle wędrujemy akurat odwrotnie – do Ciechostowic. Przywiózł nas opóźniony bus do tej miejscowości, który jeździ według rozkładu znanego tylko wtajemniczonym, moje zszargane tym opóźnieniem nerwy ukoiła dopiero cisza leśna i porządna droga, którą szliśmy. 

z Ciechostowic w stronę szlaku zielonego 

Tam, gdzie niebieskie krzyże i stare cmentarze

Czyli gdzie? Na północny wschód od Wierzbicy.

Tytułowe krzyże i cmentarze to nie wszystko, co spotkaliśmy po drodze, ale najbardziej utkwiły mi w pamięci.

 samotny krzyż gdzieś wśród pol za Zalesicami

Bardzo lubimy okolice Bodzentyna

Stąd też częste wycieczki, które nigdy nam się nie nudzą.

Tak czy inaczej, konia z rzędem temu, kto policzy, ile razy zdobywał Miejską Górę. Ja nie jestem w stanie podjąć tego wyzwania. 

i znów nieustraszeni turyści ruszają na spotkanie z Górą Miejską 

Na starych śmieciach

Śmieci tak stare i tak często odwiedzane, że miłośników nowości proszę o zaprzestania dalszej lektury tego wpisu.

borówka brusznica - hibernatus obudzony ze snu zimowego

Precyzja i piękno

To moim zdaniem najkrótsza recenzja wystawy w kieleckim Muzeum Dialogu Kultur. Tym razem Muzeum daje nam możliwość dialogu z kulturą ormiańską prezentowaną na wystawie „Warsztat ormiański – kunszt detalu”.

Muzeum Dialogu Kultur