Od wiosny do jesieni

Pod koniec kwietnia zaczęło się mówienie o nadchodzących maturach. Pomyślałam – ciekawe, czy w tym roku kasztanowce zakwitną na czas matur. Sprawdzam. I co? Zauważyłam na gałęziach pąki. I to solidne. Duże, lepkie, brązowe. Niektóre jeszcze zamknięte, inne już się otwierały. 

 

coś już zaczyna się dziać 

Spokojny spacer nad Kamionką

Zaczynamy go w okolicy stacji kolejowej Suchedniów Północny. Kolega Ed miał zaplanowaną trasę szlakiem, ale go namówiłam na podejście do rzeki – może okaże się malownicza.

No cóż, widać było, gdzie jest rzeka, ale podejście tam było niemożliwe – wysokie mokre trawy skutecznie to uniemożliwiały. Dopiero w okolicy kładki w Baranowie mieliśmy kawałek widoku na wodę. A i to nie bez trudu.

 

Kamionka w okolicach starej metalowej kładki

Dawno nie byliśmy w rezerwacie Sieradowska Góra

Zastanawiacie się, dlaczego? Może on nieciekawy? Otóż – nie. Rezerwat ma wiele walorów. Jednak ostatnimi czasy były one prawie niedostępne. A to z powodu zatarasowania niebieskiego szlaku, który przezeń prowadzi, przez potężne drzewa – wiatrołomy. 

Jesienią 2012 koledzy z trudem się tam przedzierali. Oto kilka zdjęć na dowód.

 

wiatrołom na Sieradowskiej Górze - rok 2012 

Grząby Bolmińskie

Takie one zapomniane, niepozorne, rzadko się je odwiedza, ale czasem wypada zajrzeć.

Nasze lasso na Grząby zarzucamy w pobliżu późnorenesansowego kościoła pod wezwaniem Narodzenia NMP. Kościół zamknięty, co nas nie dziwi o wczesnej porannej godzinie. Z parkingu mamy widok na Grząby. 

 

 Grząby Bolmińskie o poranku

Mieszkańcy leśnej rafy koralowej

To rafa ewidentnie lądowa. Ale jej mieszkańcy wyglądają jak koralowce. Stąd moje skojarzenie.

Wśród nich najbardziej efektowny jest pięknoróg największy.

 

Zacznijmy od Zelejowej

I na niej zakończymy.

Ta pierwsza to góra. Druga – wieś u jej podnóża. 

 

grań Zelejowej

Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem*

Tym razem kolega Ed wybrał Pola Gorgolewskie. Zdążyliśmy na moment, kiedy zboża jeszcze malują pola, choć w niektórych miejscach już po żniwach.

Skąd nazwa pól? Analiza mapy podpowiada, że zapewne od wzgórza (a może góry?) o nazwie Gorgolowa – 300 m n.p.m.

Część pól rozciąga się w dole malowniczej niecki, część wdrapuje się na jej zbocza. 

 

Gorgolewskie Pola