Letni relaks

W poniedziałek zrelaksowało się przede wszystkim lato – odpuściło upał i odetchnęło chłodniejszym powiewem. Na niebo wpuściło białe obłoki. 

 

świat o poranku

Kto tu zajrzał raz, ten nie będzie chciał stąd wyjść*

Włóczyliśmy się trochę po nowych dla nas miejscach, pora więc wrócić do takich, które zawsze chętnie odwiedzamy. Tyle razy tu bywaliśmy, że nawet o nowe motywy do zdjęć trudno. Sprawdzamy jedynie, gdzie zarosło, gdzie wycięli, a gdzie już zupełnie nie da się wejść.

Wracamy na Wzgórza Tumlińskie, które odwiedzamy kilka razy do roku. W tym roku to już trzeci raz.

 

przed nami Wykieńska

Trzeba poznawać świat

Nowe miejsca. I nie musi to być Afryka.

Ja miałam takie miejsce, które chciałam poznać. Wybierałam się tam od lat. Ostatnio tak często o tym marudziłam, że aż wszystkim zbrzydło i pojawiła się sugestia – jedźmy wreszcie do tego Mniowa.

No to jedziemy! Poznajcie Mniów i okolice. Może ktoś z czytelników zechce się tam wybrać.

 

widok na Mniów i wzgórza Koneckie 

Czy te oczka mogą kłamać?

Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Ale przyznam, że tytułowe oczka, a zwłaszcza jedno, trochę mi namąciły w głowie.
Na spotkanie z leśnym oczkiem wodnym wyruszamy ze Strawczyna. Początek trasy to spacer południowo wschodnim brzegiem zalewu w Strawczynie. 

poranek w Strawczynie - zalew jeszcze lekko ukryty przed nami

Pod czujnym okiem Łysicy

Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy i zakończyli u stóp Łysicy. Potem towarzyszyła nam z daleka podczas wędrówki wyłaniając się na horyzoncie. Zobaczycie ją w tym wpisie zapewne nie raz.

w stronę Łysicy

Żniwa pod okiem bocianów i wiatraków

Takie atrakcje możliwe w niewielu miejscach. Naszym ulubionym są pola Seredzic i Pakosławia (niedaleko Iłży).

Bociany sprawdzają, co się czai na rżysku...

...i lecą dalej.