Wracamy do naszego wąwozu

Lubimy tam wracać. Ostatnio byliśmy w wąwozie 2 lata temu (tu link). Tym razem startujemy w okolicy zapory Wióry. 

widok na zalew z tamy

Na szlaku spacerowym „Jasieniowa” w Goleszowie

Podczas wyjazdów turystycznych naszej grupy obowiązuje zasada dnia wypoczynkowego w środku pobytu. Cóż może być lepszego na taki dzień wypoczynkowy niż spacer? Dlatego też wybraliśmy się do Goleszowa. 

 

oto cel naszego spaceru - platforma widokowa na szczycie o nazwie Wyrchgóra lub Wyrgóra (519 m n.p.m, czyli niewysoko)
 

Zielono na Zielonej

Jedna z koleżanek przypomniała sobie efektowne wąwozy na podejściu pod jakąś górę. Skojarzyłam, że może tu chodzić jedynie o Zieloną w Paśmie Zgórskim. Żeby sprawdzić, czy się nie pomyliłam, wybraliśmy się w niedzielę na tę górę. Od razu otoczyła nas wszechobecna świeża wiosenna zieleń bukowego lasu. 

Wąchock pachnący wiosną

Świąteczny poranek w Wąchocku był jeszcze lekko pochmurny, ale ciepły. W powietrzu unosił się zapach kwitnącej w pobliżu stacji kolejowej i ruin zakładu przemysłowego Schoenberga czeremchy. 

czeremcha na murze fabryki

Jesienne wąwozy

W sierpniu poznaliśmy nowy wąwóz w Chmielowie (tu link). A teraz udało mi się go pokazać tym członkom naszej grupy, którzy go jeszcze nie widzieli. Trzeba przyznać, że w jesiennej odsłonie wąwóz nabiera urody.

wąwóz wita jesiennie
 

Chmielów potrafi zaskoczyć

I nie musi to być wpadnięcie do strumienia, które przydarzyło mi się w lutym. Postanowiłam odczarować tamtą traumę i zaplanowałam wycieczkę do wąwozów w okolicach Chmielowa. Musiała mieć jednak inny przebieg niż tamta, pechowa. 

 

zwykle zaczynamy zdjęciem Kamiennej, a teraz nie - bociany z Chmielowa

Świeża zieleń Pasma Jeleniowskiego

Nareszcie! Po kilku krótszych spotkaniach z tym pasmem zrealizowaliśmy długo planowane przejście przez całe Jeleniowskie. Najczęściej bywaliśmy tu jesienią, a tym razem mogliśmy zanurzyć się w wiosennej zieleni buków kontrastującej z ciemnym jodłowym lasem. Szlak bardzo często prowadzi granicą obu typów drzewostanu – po prawej stronie mieliśmy buki, a po lewej jodły.  

 

wiosenne buki na szlaku czerwonym

Kamienna i most obok niej

To były główne cele naszej wyprawy do Chmielowa i okolic.

Kamienna od samego początku nie zawiodła. Chociaż poranna mgiełka nad wodą już się rozwiała. 

 

spóźniliśmy się na spotkanie z mgłą
 

Na spotkanie z Esterką i królem Kazimierzem Wielkim

Zdecydowałam się spontanicznie wieczorem. Zaplanowałam trasę przy pomocy mapy. Rano wyruszyłam z Bochotnicy niebieskim szlakiem w stronę Kazimierza Dolnego. Twardo maszerowałam przed siebie w stronę wzgórza, na którym powinien się znajdować „zamek Esterki”.

 

w Bochotnicy
 

Dwa wąwozy i ścieżka spacerowa

Brzmi zachęcająco? Będzie prosto? Oczywiście! No to sprawdzam.

Wracam do Kazimierza Dolnego. Jest wczesny ranek. Poniedziałek. Raczej zimno. Daję sobie czas do otwarcia Kuncewiczówki, czyli parę kroków po rynku.

 

na rynku jeszcze pusto i cicho

Wycieczka do Wąwolnicy, czyli jak zaoszczędziłam 44 złote

Wypatrzyłam w kurorcie tablicę informującą o wycieczkach dla kuracjuszy. Jedna z nich oferowała wyjazd do Wąwolnicy w cenie 50 zł. W sumie, czemu nie… ale ja już miałam zaplanowaną własną wycieczkę w te okolice. No to zrezygnowałam z propozycji wyjazdu z grupą nieznanych mi ludzi i wyruszyłam rano busem. Bilet kosztował 6 zł. I to był całkowity koszt wycieczki. A jej przebieg? Zobaczcie sami.

 

polny widoczek z mojej trasy, z autokaru bym go nie wypatrzyła, tędy by nie jechał
 

Jeszcze jeden spacer po Nałęczowie

Nie spieszmy się – warto się zatrzymać przy, a nawet na, Wzgórzu Poniatowskiego (wejście jest nietrudne, po schodkach).  Dotrzemy do niego od Parku Zdrojowego ulicą Stanisława Augusta Poniatowskiego. Nazwa wzgórza wiąże się z legendą, jakoby tam właśnie zatrzymał się ów król podczas podróży na Ukrainę w roku 1787. Inna legenda wiąże nazwę górki z księciem Józefem Poniatowskim, a ile w nich prawdy, kto to może wiedzieć… Badania archeologiczne potwierdziły, że znajdował się tu gród średniowieczny, zapewne obronny. 

 

szczytowa partia Wzgórza Poniatowskiego

Skarby Młodzaw Małych i okolicy

Od dawna planowałam wybrać się do Młodzaw i zobaczyć to, czego mi się nie udało odwiedzić, kiedy byłam tam pierwszy raz (tu link).

Zaczynamy więc zwiedzanie od najcenniejszego skarbu, jakim jest barokowy kościół pod wezwaniem Ducha Świętego i MB Bolesnej, wybudowany na początku XVIII wieku według projektu Kacpra Bażanki. 

 

kościół widziany od południa
 

Niedzielna wycieczka w stylu Edka

To interesujący styl. Pełen wiary w prawdziwość informacji na starych mapach. A jeśli rzeczywistość się z tymi mapami nie zgadza, tym gorzej dla rzeczywistości.  I zawsze w pięknych, malowniczych okolicach, gdzie widoki rekompensują wszelkie niedogodności. Na tej wycieczce nie byłam, ale znam ten styl i wiem, jaki jest fascynujący. 

 

nasz kierownik na trasie
 

Tym razem Doły Opacie i okolice

Postanowiliśmy zmienić naszą stałą trasę w pobliżu zapory Wióry. Bez zapory. I oto, co nam wyszło.

Przejechaliśmy prawie obojętnie obok zbiornika i zapory Wióry. Zatrzymaliśmy się na niewielkim placyku w pobliżu tablicy informującej o nowej ścieżce geoturystycznej „Dolina Świśliny” i wyruszyliśmy zapoznać się z jej pierwszym przystankiem. 

Najpierw spotkanie ze Świśliną widzianą z mostu.

 

Świślina w Dołach Opacich
 

W Nietulisku

Mapa pokazuje cztery części Nietuliska: Duże, Małe, Fabryczne i Górne. Do każdej zajrzeliśmy w ciepłą, słoneczną niedzielę.

 

najbardziej znany obiekt okolicy - pozostałości walcowni w Nietulisku Fabrycznym

Wokół Sieradowskiej Góry

Kolega Ed zaplanował przyjemną jesienną trasę wśród pól Sieradowic, Siekierna i Śniadki. Nawet mu się nie dziwię, bo ostatnio w grupie nastąpił przesyt okolicami Starachowic i Wąchocka.

widok na Górę Sieradowską

Lessowe wąwozy wśród pól

A pola urodzajne, że aż miło wędrować polnymi dróżkami. Jak okiem sięgnąć, dojrzewające zboża. Wiatr sprawia, że falują jak wzburzone morze. No i nie jest płasko. Widać więc więcej. Proszę bardzo – oto jeden z widoczków. Inne później.

 

pola  w drodze z Mychowa do Biechowa

 

W drodze do Włoch

Od dawna już tęskniłam za okolicami Włoch i w końcu udało mi się zrealizować mój plan włoskiej wyprawy.

Starujemy w Chybicach, gdzie podziwiamy ufundowany w roku 1362 kościół pod wezwaniem św. Małgorzaty. Pierwotna gotycka świątynia z czasem okazała się niewystarczająca na potrzeby wiernych i została rozbudowana z zachodu o wieżę. Dobudowano też zakrystię i składzik. Kościół zbudowany jest na wzniesieniu i dobrze go widać z różnych miejsc. 

kościół w Chybicach 

 

Ścieżka dydaktyczna „Rawicz” i nie tylko

Szliśmy tą ścieżką jesienią 2013 roku, warto więc było sprawdzić, czy coś się na niej zmieniło. Chyba niewiele, ale i tak dzięki ułomności pamięci mogliśmy spotkać wiele „nowych” miejsc.

Tym razem wyruszamy z parkingu przy początku ścieżki i kierujemy się ładną, chociaż nie zawsze suchą, drogą na południe. 

 

dziarski marsz na rozgrzewkę