Co skrywają leśne ostępy?

Według mapy – przyjemne leśne dukty. We wspomnieniach – trudne do przebycia podmokle bezdroża. Na podstawie obserwacji przez okno pociągu – strumyki, błoto i połamane gałęzie. 

 

a tak będzie

Lipie i okolice, czyli zaufaliśmy prognozie pogody

Prognozy pogody na niedzielę zapowiadały przyjemny poranek, nawet z przebłyskami słońca i opady deszczu po dwunastej. Zaplanowałam więc trasę w nieodległe okolice, żeby zdążyć przed deszczem. Co z tego wyszło, zaraz opisuję. 

 

wiosna nad zbiornikiem Płuczka
 

Testujemy nowy szlak z Michniowa do Burzącego Stoku

Kiedy w styczniu ubiegłego roku przechodziliśmy w okolicy Burzącego Stoku, Edek zauważył oznakowanie nowego szlaku turystycznego. To czarny szlak do Starachowic. Wtedy zaczynał się  w środku lasu. Teraz mapa pokazuje nowy odcinek tego szlaku, który zaczyna się przy Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie. Wyruszamy więc ze stacji w Berezowie, aby dotrzeć do tego szlaku i zbadać jego przebieg. 

 

bogactwo życia na obumarłym pniu przy szosie
 

Pętelka z Brodami Iłżeckimi na starcie i mecie

W Brodach można zaczynać lub kończyć kilka różnych tras. Na niedzielę wybrałam jeden z wariantów na zachód i północny zachód od Brodów. Pierwszym obiektem, do którego zmierzamy jest nasz stary znajomy kamienny krzyż – najstarsza kamienna figura w gminie Brody. Napis informujący o czasie jej powstania (1817 r.) nieco zbladł, ale za to dojście do krzyża jest dużo łatwiejsze, bo nie zarastają go wysokie trawy.

 

Z Psar na Bukową Górę

Mnie się wydaje, że takie podejście robiliśmy sześć lat temu. Ela i Edek mają inne, ale nieokreślone w czasie wspomnienia. Wniosek – rzeczywiście sporo czasu upłynęło od podobnej wycieczki, pora więc wyruszyć na spotkanie ze skałkami na szczycie Bukowej.

 

pomnik przyrody nieożywionej - skałki na szczycie Bukowej Góry
 

Na spotkanie z Nepomucenem

Pierwszy raz trafiliśmy na figurkę tego świętego kilka lat temu (tu link). Bardzo mi się spodobała i ostatnio zatęskniłam za nią. W niedzielę wyruszyliśmy na trasę do Lutej, gdzie na skraju drogi czekał na nas kamienny Jan Nepomucen.

 

wreszcie się spotkaliśmy po tylu latach