Spacer wśród głogów z Marcelem Proustem

Zastanawiacie się zapewne, dlaczego na spacerze towarzyszy nam pisarz, a nie botanik. To proste – wpis nie ma być informacją o głogach, ich gatunkach czy zastosowaniu. To ma być wpis o zachwycie. A nikt tak się pięknie głogami nie zachwycał, jak Proust. To on mi przed laty otworzył oczy na urodę tych krzewów. 

 

samotny krzew wśród pól

Dmuchawce czekają na wiatr

Znacie te puszyste białe kule na wiosennych łąkach czy trawnikach. Jeśli się pojawiły, to nieomylny znak, że jesteście mocno spóźnieni z koszeniem. 

 

Magia kwitnących drzew

Wczesną wiosną działa na nas tym silniej, im bardziej jesteśmy świadomi tego, że trwa tak krótko. 

Kiedy już nacieszyliśmy oczy kwitnącymi forsycjami i tarninami, ruszają drzewa. Ich kwiaty przechodzą falami – to różowe, to białe, to bardziej pastelowe, to znów intensywnie wybarwione. I ten zapach… nie sposób mu się oprzeć. Nie zapominajmy o dźwięku – wśród kwiatów uwijają się owady, które wydaja urocze brzęczenie. 

 

wiejska uliczka
 

Majowa zieleń w bukowym lesie

Wreszcie bukowy las się zazielenił. Wybraliśmy się więc do niego, alby napaść oczy tą zielenią. 

 

świeże bukowe listki

Co Beza widziała

Beza jest niedużym pieskiem. Uroczy z niej psi słodziak, jak samo imię wskazuje. Lubi spacery. I zawsze jest czujna. Jak to pies – świat poznaje głównie przy pomocy węchu, ale wyobraźmy sobie, że patrzymy na otoczenie jej oczami znajdującymi się dosyć blisko ziemi.

Ruszamy z Bezą na poznawanie wiosennego świata pełnego kuszących zapachów i nowych kształtów. 

 

Beza na wiosennych dróżkach
 

Forsycja – nasze nie(d)ocenione złoto

W maju już przekwita. Jej najpiękniejszy okres mogliśmy obserwować w kwietniu, kiedy to krzewy forsycji okryły się żółtym kwieciem. I od razu przydomowe ogródki, skwerki w miastach, placyki przed blokami zaczęły wyglądać radośniej. Nawet w pochmurny dzień słońce forsycji ubarwiało okolicę.

 

kwietniowe słoneczne złoto forsycji na tle zieleni krzewów iglastych