Niebo wiosenne nade mną

W niedzielne przedpołudnie pogoda była taka sobie. Ani zimno, ani ciepło. Na szczęście wiatr słaby. Czasem przeganiał chmury i słońce dodawało radości widoczkom.

 

na horyzoncie Skarżysko Książęce 

 

Po niebie przepływały białe i szare chmurki. 

 

Chmury tonęły w wodzie Oleśnicy i rowach melioracyjnych. 

 

niebo w Oleśnicy
 

i zatrzymane przez bobrowe tamy

 

Wpadłam na pomysł, żeby skorzystać z tego, że trawy jeszcze niewysokie i spenetrować wschodni brzeg rzeki. Trzeba tylko przejść na ten brzeg. Już zbliżając się do brodu zaczęłam się domyślać, że chyba nic z tego nie będzie. Woda szumiała groźnie. Przejście okazało się niemożliwe. Szkoda. 

tu już się można domyślić, że przejść nie będzie łatwo

 

no i nie jest

Czasem chmury odbijały się w rozlewiskach przy dumnie nazwanej ulicy Jagiellońskiej. Kadrowanie zdjęć było mocno utrudnione przez śmieci walające się po okolicy.

Towarzyszyły mi też białe chmury kwitnących mirabelek. Dzięki nim dzień stawał się radośniejszy, bardziej odświętny.

 

obłoki z mirabelek

Ale wypada jeszcze wrócić do brzózki kwietniowej, która w poprzednim wpisie jeszcze prawie bezlistna była. To się zmienia. Listeczki z wolna się rozwijają. Oto dowody:

 

listeczki

 

roztańczone brzozowe kotki
 

Ot, i po spacerze.

 

ulica Fałata w stronę osiedla