Pożegnanie pierwszego śniegu

Już go nie powinno być. Ale dzięki dniom z niewielkim mrozem jeszcze się trzymał. 

 

 

Zaczynało wiać od wschodu, czyli pora w las. Wybrałam drogę, którą nigdy nie chodzę. No bo to droga, nie ścieżka. Byłam ciekawa, gdzie mnie ona doprowadzi. 

 

resztki śniegu
 

wykrzywiona sosna
 

Cóż, droga doprowadziła do domostw na skraju lasu. Wtedy przeskoczyłam na inną, jeszcze lepszą. I ta prowadzi w stronę ulicy. 

 

tu już las przygotowany do wyjazdu
 

Weszłam więc do lasu, gdzie żadnych ścieżek nie było. W końcu jakaś się pojawiła. 

 

 

Gdzie taka ścieżyna może prowadzić? Wiadomo – w pola. A tam jeszcze odrobina śniegu zażywa odpoczynku.

 

pola Skarżyska Książęcego

 

W końcu trzeba było wrócić na znajome leśne ścieżki. I po spacerku. Ale ja tu jeszcze wrócę. Ciekawe, czy śnieg też…

 

Tych parę fotek sama sknociłam.