Odwilż

Zauważyliście, że dni już coraz dłuższe? W dodatku słoneczne. I bez mrozu. W mieście na wierzch wylazły bure i rozmokłe trawniki. Do butów przyczepia się mnóstwo piachu z chodników. Słabo jest.

A jak na tę sytuację reaguje las? Spokojnie i z godnością. Pozwala śniegowi topnieć stopniowo. Codziennie jest go mniej. Najdłużej utrzymuje się na udeptanych ścieżkach. Rano są dosyć śliskie, potem topnieją.

 

początek odwilży

 

śnieg błyskawicznie ginie
 

miejscami jeszcze się trzyma

 

Rzeki płynące w lesie mają teraz więcej wody. Jeszcze nie są groźne, ale mogą przybrać na sile.

 

Czarna Struga w czasie odwilży
 

Na skraju lasu, w cieniu drzew śnieg leży najdłużej. Tam jeszcze króluje zima. 

 

Czy ten śnieg biały czy błękitny? 

 

Ale już polne drogi poddają się działaniu słońca – w cieniu są oblodzone, a miejscach słonecznych pełne kałuż.  

 

 

polne drogi

 

Wystarczy przejść dalej w pole, żeby zobaczyć, że śnieg utrzymuje się tylko miejscami.

 

zima w odwrocie
 

I niech was nie zwiedzie przyjemna zieleń między bielą. Mnie zwiodła. No i wpakowałam się w kałuże i błoto. 

 

łąki pod Koniecznem 

 

roztopy na polach Nieznanowa

pola Konieczna

 

 

pola Skarżyska Książęcego

 

Spod śniegu czasem wyjrzy niespodziewana roślinka. 

 

zimowe grzybobranie
 

trawa na mokradłach jeszcze senna
 

A zwierzęta? No, te to naprawdę poczuły wiosnę! Sami zobaczcie, jak różnie na nią reagują.

 

sroka szuka w śniegu pożywienia

 

kiciuś napawa się ciepłem słonecznych promieni 

 

 

dzięcioł trochę się rozejrzy, a potem do roboty

 

 

no i ma efekty

 

a szpaki już pracują nad przychówkiem
 
Teraz tylko wypatrujmy i nasłuchujmy, czy skowronki wróciły. Bo z nimi to już wiosna.
  

Zdjęcia – Teresa, Edek i ja