11 listopada w Łysogórach

Na ten dzień koledzy zaplanowali przejście ze Św. Krzyża do Św. Katarzyny szlakiem czerwonym. Dużą pomocą w realizacji tego planu okazał się bus, którym można na zamówienie telefoniczne podjechać z miejsca postoju auta na start trasy pieszej.

 

astry marcinki - ukłon w stronę patrona 11 listopada, świętego Marcina
 

Kierowca podjeżdża z turystami aż do miejsca, z którego św. Emeryk kontynuuje swą mozolną wspinaczkę na szczyt Łyśca.

Tym razem grupa maszeruje niebieskim szlakiem, czyli tak zwaną Drogą Królewską.

 

na trasie

 

"Kopiec księcia Adama Jerzego Czartoryskiego upamiętniający wystąpienia patriotyczno-religijne społeczeństwa polskiego wobec rosyjskiego zaborcy. Uroczyście poświęcony w dniu 14 września 1861 roku. Zniszczony po powstaniu styczniowym przez władze carskiej Rosji. Odbudowany w 100 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości." - napis z tablicy
 

Ani się obejrzeli, a tu już widać zabudowania klasztoru na Św. Krzyżu. Uroczystości patriotyczne zaplanowane na ten dzień jeszcze się nie rozpoczęły, to można było spokojnie przejść krużgankami. 

 

Ze szczytu można zejść jak dawniej uroczym asfaltem lub niebieską ścieżką edukacyjną „Wśród świętokrzyskich jodeł i buków”. Z niej skorzystali. 

 

buki potwierdzają trafność nazwy ścieżki 

 

 

Ścieżka wyprowadza na szlak czerwony w Hucie Szklanej. Tu widoki na pola Huty i Podłysicy.

 

pola Huty Szklanej

 

w stronę lasu

nadrzewna kapliczka

pola Podłysicy
 

Następny odcinek szlaku jest moim ulubionym. Prowadzi brzegiem bukowego lasu. Daje miły cień i widoki na pola graniczące ze Świętokrzyskim Parkiem Narodowym.

 

W okolicy Bielin szlak wychodzi na asfalt i daje mocno w kość. Podłoże faktycznie koszmarne dla stóp wędrowca, ale za to oczy mają ucztę – rozkoszujemy się widokami na pola Bielin i Kakonina. A te nawet jesienią wyglądają malowniczo. 

 

ostro przed siebie
 

truskawkowe pola Bielin

 

jesienne pola Kakonina

 

Opuszczamy Kakonin, pora wspiąć się do Przełęczy św. Mikołaja i rozpocząć wędrówkę w kierunku Łysicy. 

 

omszały pień
 

Relacja fotograficzna z tego odcinka trasy jest niebogata. Dlaczego? No cóż, zaczynają się pojawiać coraz liczniejsi turyści, im bliżej szczytu tym bardziej można mówić o tłumach. 

 

Trudno wyindywidualizować się z tłumu. Jakoś się to naszym kolegom udaje. Schodzą niespiesznie z Łysicy. Jest ślisko i trzeba uważać. 

 

Na zakończenie jeszcze nieco dziwny widoczek z otoczenia kapliczki św. Franciszka – wszystko wskazuje na zaawansowane prace remontowe. 

I po wycieczce. 

 

Zdjęcia – Edek i Janek