Nowy Kazanów – Modliszewice, czyli tam i z powrotem

9 lat temu byliśmy na podobnej wycieczce. Pamiętam, że bardzo  mi się wtedy podobało w obu miejscowościach. Można więc znów do nich zajrzeć po latach. Trasę wymyśliłam inną, to może nudno nie będzie. 

Bazę wypadową zakładamy na parkingu przed kościołem w Nowym Kazanowie. I już nie jest rewelacyjnie – kościół zamknięty na głucho, plebania również. Zadowalamy się małym spacerkiem wokół obiektu. 

 

kościół pod wezwaniem Zwiastowania NMP w Nowym Kazanowie (zdjęcie - lipiec 2013) 

 

A w pamięci mamy spotkanie z sympatycznym kościelnym, który nie tylko wnętrze kościoła nam pokazał, ale i po zabudowaniach dawnego klasztoru bernardynów oprowadził. Klasztor pochodzi z lat 1772 – 81. Po powstaniu styczniowym zakon uległ kasacie, a budynki klasztorne popadały w ruinę. Zobaczcie, jak to wyglądało 9 lat temu. 

 

zabudowania klasztorne (2013)

 

godło zakonu Braci Mniejszych przewija się w wielu elementach architektonicznych

 

Przed wyruszeniem na trasę zatrzymujemy się przy pomniku upamiętniającym bitwę stoczoną przez polskich żołnierzy z Niemcami w dniach 7 – 8 września 1939 roku. Poległo w niej 49 Polaków. 

 

pomnik w Nowym Kazanowie
 

Żeby nie powtarzać trasy sprzed lat i uniknąć dreptania po mokrej trawie wyruszamy na wschód w kierunku lasu. Droga tylko jeden raz zrobiła nam psikusa i okazała się asfaltową szosą, ale to na krótkim odcinku. Poza tym świetna. 

 

nasza droga (jeszcze nie jesienna)
 

Idąc skrajem lasu dotarliśmy do granicy Modliszewic, gdzie w dawnych zabudowaniach PGR mieści się muzeum „Polskie Drogi”. Niestety, zamknięte. Oglądanie polskich zabytkowych aut i motocykli musimy odłożyć na inną okazję pamiętając, żeby to był weekend. 

Dosyć sprawnie docieramy do szesnastowiecznego dworu obronnego w Modliszewicach. Ten dwukondygnacyjny dwór z dwiema niesymetrycznie usytuowanym basztami zbudowano na wysepce nad stawem, który można również uważać za fosę. Podobno mimo szumnej nazwy dwór nigdy nie pełnił funkcji obronnych. 

 

basteja w Modliszewicach 

 

renesansowe okno 

jedna z baszt - rok 2022

ta sama baszta w roku 2013

Na początku siedemnastego wieku dobudowano do dworu wczesnobarokowy budynek bramny. Udało się go odrestaurować w latach 80. ubiegłego wieku. 

 

przejście nad fosą do bramy
 

okno budynku bramnego
 

Dwór nie miał tyle szczęścia – prace remontowe przerwano ze względu na brak funduszy. 

 

dwór zieje pustką i starszy zakazem wstępu
 

Między dworem a budynkiem bramnym znajduje się pochodząca z przełomu 19. i 20. wieku kuźnia. A jej fotografowanie skutecznie uniemożliwia współczesne auto. No to kuźnię sobie obejrzycie na żywo podczas własnej wycieczki. 

Od dworu udajemy się spacerkiem w kierunku kolejnego obiektu. To niesławna wieża zbudowana na rozkaz niemieckiego zarządcy gospodarczego powiatu, majora Edgara Fittinga. Podczas poprzedniej bytności w Modliszewicach nic o niej nie wiedzieliśmy. Teraz mamy już zebraną garść informacji o niej i jej zleceniodawcy. Był to człowiek okrutny, postrach okolicy. Kwaterował w modrzewiowym dworku ostatniej właścicielki Modliszewic, hrabiny Tarnowskiej, którą bez skrupułów wysiedlił. Z obawy przed partyzantami rozkazał wybudować wieżę strażniczą z umieszczonym na jej szczycie karabinem maszynowym. Nic mu ona nie pomogła, bo partyzanci wykonali wyrok śmierci na nim w maju 1944 roku w pobliżu lasku Gawroniec. Jedna z mieszkanek Modliszewic opowiedziała mi, który to lasek, mamy więc kolejny powód do powrotu w te okolice.

 

wieża obserwacyjna w Modliszewicach (podobno zbudowana z macew), modrzewiowy dworek został rozebrany

 

Jeszcze tylko krótki odpoczynek na ławeczce, zaglądamy nad staw, oglądamy przydrożną kapliczkę i możemy rozpocząć odwrót. 

 

nad stawem

 

przydrożna kapliczka
 

Drogowskaz kieruje nas do Nowego Kazanowa najkrótszą drogą – szosą, ale nie z nami takie numery. Wybieramy ładną polną drogę na północny zachód od Modliszewic. To takie lekkie wydłużenie trasy dla nabrania rozpędu. 

Droga sama nas prowadzi do szosy, którą spokojnie przekraczamy kilka metrów dalej. 

 

polna droga

 

wśród pól króluje gryka (tym razem różowa)
 

I tam znów drogi proste, przebiegające zgodnie z obietnicą mapy. Aż się zastanawiam, po co ja tu jestem, skoro to nie ja prowadzę, a one. Widocznie dla relaksu. 

 

na trasie
 

Mapa zapowiada stawy i nieczynny kamieniołom oraz rzekę. I na zapowiedziach się kończy – rzeka to suchy rów, staw – zarośla trzciny, a kamieniołomu  w tej sytuacji nawet nam się nie chciało szukać. I dobrze, bo nie traciliśmy czasu, co zastało wynagrodzone w Nowym Kazanowie. 

 

samotna brzoza

 

czerwony kozak samotny tylko na zdjęciu - obok rósł kuzyn
 

Otóż dotarliśmy do wsi w chwili, kiedy kościelny otwierał drzwi kościoła. Wiem, to nie ten sam kościelny. I zajęty był. Ale sami sobie daliśmy radę, chociaż wnętrze świątyni było słabo oświetlone i zdjęcia raczej średnie. 

Nawa główna barokowa ze sklepieniem kolebkowym z lunetami. 

 

nawa główna

 

sklepienie
 

Ołtarz rokokowy. Podczas pierwszej naszej bytności widzieliśmy w nim obraz przedstawiający Zwiastowanie NMP, tym razem niewielki, umieszczony w obramowaniu z luster, przyozdobiony srebrną sukienką obraz MB Kazanowskiej. 

 

ołtarz główny
 

scena Zwiastowania 

 

W zachodniej kaplicy zauważyliśmy niezbyt starannie zakamuflowane wejście do krypt, ale większe wrażenie zrobił drewniany krucyfiks, przywieziony z Kij. 

 

We wschodniej kaplicy ołtarz z obrazem św. Antoniego w srebrnej sukience. Po bokach ołtarza rzeźby świętych z zakonu franciszkanów – Bonawentury i Ludwika. 

Więcej portretów świętych zobaczymy na freskach zdobiących ściany kościoła i kościelny chór.   

 

ołtarz św. Antoniego (po lewej stronie św. Bonawentura, po prawej - św. Ludwik) 

 

A, żebym nie zapomniała!  Muszę wspomnieć o tablicy epitafijnej umieszczonej przy wejściu do kościoła i nagrobku w jego wnętrzu. Tablica upamiętnia  Helenę Brykczyńską, zmarłą w roku 1800. Zaś nagrobek przedstawia postać Zofii Skarbkównej, żony Adama Kazanowskiego, zmarłej w wieku 28 lat w roku 1645. Jak wynika z inskrypcji na nagrobku, Zofia pół swego krótkiego życia była mężatką.  

 

tablica epitafijna

 

nagrobek pani Kazanowskiej

Opuszczamy Nowy Kazanów. Poszukiwanie ruin dworu Kazanowskich gdzieś wśród łąk za wsią zostawiamy sobie na kolejną wyprawę. 

 

mapka trasy
 

Zdjęcia – Edek i ja