Na ścieżkach edukacyjnych Świętokrzyskiego Parku Narodowego

W niedzielny poranek wybraliśmy się na mały spacerek w Łysogórach. Okazało się bowiem, że możemy się wybrać na trasę, na której nikt z nas jeszcze nie był. W tym roku ŚPN otworzył dla turystów nową ścieżkę – znakowaną na czarno ścieżkę na Przełęcz Hucką. Łączy ona ścieżkę „Śladem kolejki wąskotorowej” z przełęczą. Można z niej przejść na niebieską ścieżkę w kierunku Świętego Krzyża lub wejść na szlak czerwony w stronę Łysicy. Ten drugi wariant wybraliśmy, z tym że bez Łysicy. 

 

w Puszczy Jodłowej

 

Startujemy w Dębnie, gdzie uprzejmy właściciel pola zaproponował, żebyśmy przez to pole podjechali pod sam las. Nie skorzystaliśmy z tak daleko posuniętej uprzejmości. 

Pozostawiliśmy pojazd w bezpiecznym miejscu i przeszli przez pole w kierunku Łysogór. 

 

po ściernisku w las
 

a za plecami taki widok
 

I zaraz znaleźliśmy się na znakowanej ścieżce. To tędy kursowała kolejka wąskotorowa. Moja mama wspominała, że w dzieciństwie jeździła z grupą rówieśników na wycieczki z Zagnańska na Święty Krzyż tą kolejką. Teraz śmigają tędy turyści na rowerach. Pieszych mało, czasem jakiś tubylec się trafi. Droga doskonała, cienista. Nad strumykami solidne mostki  z poręczami.

 

jeden z licznych mostków

 

czasem strumyk

 

albo źródełko

 

no i my, rzecz jasna

W lesie pojawiły się już pierwsze prawdziwki. Obserwujemy też stare drzewa. Nie jest nudno. 

 

pierwszy tegoroczny

 

puszczańskie klimaty

Docieramy do połączenia ze ścieżką znakowaną na czarno. To nasze dziewicze przejście. Jest pod górę, czego się spodziewaliśmy. Ale droga nie męczy, bo wije się ładnymi serpentynami. Jest szeroka, wygodna. Prowadzi przez bukowy las – jesienią powinno tu być szczególnie pięknie, kiedy liście się wybarwią na złoto.

 

pajęczyna zamiast drogowskazu

 

na ścieżce edukacyjnej
 

Drogowskaz na dole sugerował czas przejścia ok. godziny. My dotarliśmy do połączenia z niebieską ścieżką po pół godziny. 

 

charakterystyczny pień na połączeniu ścieżek
 

Decydujemy się pójść w stronę Huty Szklanej. Kolega Ed prowadzi nas do hotelu Jodłowy Dwór. Nie, nie jesteśmy tak zmęczeni, żeby już nocować. Chcemy obejrzeć drewniane rzeźby wokół obiektu. We wnętrzu też jest ich sporo.

 

kilka z wielu rzeźb nieznanego autora - nie udało mi się dowiedzieć, jak się nazywa

 

Baba Jaga zaparkowała miotłę i widząc pusty sagan wybrała się chyba do restauracji
 

Po śniadaniu znów na trasę. Wreszcie możemy zachwycić oczy widokami na okolice. 

 

na czerwonym szlaku 

 

osada średniowieczna przy szlaku

pola Huty Szklanej

Miałam nadzieję na spotkanie z kapliczką św. Mikołaja, ale okazało się, że wracamy drogą, którą przyszliśmy. Tak więc kilka obrazków z lasu i już Dębno.

 

geotropizm hub

 

wydaje mi się, że te dwa obiekty na ostatnich zdjęciach to śluzowce

Kiedy tak wyszliśmy na drogę w Dębnie, to obejrzeliśmy się i zobaczyliśmy szczyty, po których dawniej prowadził główny szlak, a teraz są niedostępne – Hucką Górę i Księżą Skałę. Myślę sobie, że skoro ŚPN udostępnia coraz to nowe ścieżki, to może kiedyś choćby kawałek tamtego szlaku… To by dopiero była przygoda!

 

przed nami widok na Dębno i Pasmo Bostowskie 

 

a za nami małe wzniesienie w lesie to Księża Skała (550 m n.p.m)
 

Na zakończenie zdjęcie zrobione o 13 00 czasu letniego, czyli w samo południe. I już mamy świętokrzyski western. 

 

"W samo południe" - wersja świętokrzyska
 

Zdjęcia – Edek i ja