Marchewkowe pole i inne ciekawostki na trasie z Orońska do Wierzbicy

Po dokładnym zwiedzeniu wystaw w Orońsku ruszyliśmy na pieszą wędrówkę. Przewodniczka z Orońska zapowiadała 8 kilometrów po szosie. No horror taka wycieczka!

Na szczęście u szefa, jak w piosence, „wszystko się może zdarzyć”*. Wiadomo – asfalt też, ale w nie w aż tak dużych ilościach. Początek i koniec trasy po asfalcie, ale poza tym ładne polne drogi mieliśmy. 

droga ze Śniadkowa do Rudy Wielkiej 

okazały dąb przy tej drodze 

 

Pola o tej porze roku raczej już puste, ale pierwsze, które spotkaliśmy – marchewkowe – ciągle czeka na zbiory. 

marchewkowe pole za Helenowem 

"rosnę sobie - dołem głowa, górą nać" * 

 

Najbardziej podobało nam się pole za Wolą Lipienicką, gdzie weszliśmy raźnym krokiem na niewielkie, ale oznaczone triangulem, wzniesienie o wysokości 237 m n.p.m. 

pola po żniwach

polna droga na wzgórze

 

Im bliżej Wierzbicy, tym lepiej widoczna była zalesiona hałda. Oglądaliśmy ją z różnych stron. Czasem się wspomniało zimową wycieczkę, kiedy to zdobywaliśmy w pocie czoła to wcale nie takie łatwe wzniesienie. 

hałda kamieniołomu Wierzbica (widok pod północy) 

 ta sama hałda od zachodu

zimowy widok na hałdę od strony triangula na wzgórzu 237 m 

 

Kolejnym przeżyciem był kontakt z wyrobiskiem kamieniołomu, z którego wydobywano wapień na potrzeby cementowni w Wierzbicy. Jest to wielgachna dziura w ziemi, którą obchodziliśmy ścieżkami dobre pół godziny. Z kilku miejsc można było nawet popatrzeć na to wyrobisko – duża rzecz. Możliwe, że jest jakaś możliwość zajrzenia do tego kamieniołomu od wewnątrz, ale nie badaliśmy takiej opcji.

kamieniołom Wierzbica od wschodu

 kamieniołom Wierzbica od południa

kamieniołom widziany z hałdy (listopad 2010)

 

W samej Wierzbicy nie mieliśmy dużo czasu na zwiedzanie, ale mimo to udało nam się zobaczyć typową dziewiętnastowieczną zabudowę – domy ustawione szczytami do ulicy – w oryginale drewniane (zachowało się kilka takich domów). Zajrzeliśmy też do kościoła pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa. 

jeden z drewnianych domów przy ulicy Kościuszki w Wierzbicy

typowa zabudowa ulicy Kościuszki 

kościół parafialny w Wierzbicy

jego wnętrze

 

I tu nastąpił koniec wycieczki – piesza trasa wyniosła 18,4 kilometra. Nieźle, zwłaszcza, że sporo czasu poświęciliśmy na zwiedzanie przed wyruszeniem na nią.

* cytaty z piosenki "Marchewkowe pole" z tekstem Andrzeja Mogielnickiego. (A film rysunkowy pamiętacie?)

 

Zdjęcia – Edek i ja