Wokół Nieświnia, czyli bałagan z nazwami

Zaplanowałam wycieczkę do Nieświnia. Tego jestem pewna. Postój na parkingu przed kościołem pod wezwaniem św. Barbary.

I tu się zaczął bałagan, bo mapa Google pokazywała dwie jego lokalizacje. Na szczęście mapa okolic Końskich sugerowała jedną. Tyle, że w miejscowości Fidor. Pojechaliśmy zgodnie z tą mapą, przy tabliczce z nazwą Fidor, skręcili w prawo i znaleźli się na ulicy Szkolnej w Nieświniu. Kościół też się znalazł.

A na jego terenie krzyż ustawiony na miejscu egzekucji, którą przeprowadzili Niemcy 11 czerwca 1944 roku. Zamordowali wtedy 24 mężczyzn ze Smarkowa i jednego z Koziej Woli. Była to zemsta za pomoc partyzantom. To miejsce nazywało się wtedy Górka i znajdowało się na terenie folwarku Fidor nad brzegiem kamieniołomu. Po wojnie zamordowanych ekshumowano i pochowano godnie, a na miejscu egzekucji wkopano krzyż. Obecna jego wersja jest już nowa, w dodatku umieszczono przy krzyżu tablice z nazwiskami zamordowanych. Te informacje znalazłam na stronie Końskie.org (tu link).

 

Jest jeszcze jedna forma upamiętnienia ofiar egzekucji – to kamień z tablicą pamiątkową wystawiony w roku 1982 przy ulicy niedaleko kościoła. 

 

Po odwiedzeniu obu miejsc pamięci wyruszamy na trasę, przy czym kolega Ed znajduje na mapie Locus kolejną nazwę miejscowości, przez którą idziemy – to Kozieług. Nie bacząc na ten bałagan nazewniczy maszerujemy wybranymi ścieżkami leśnymi oraz uliczkami Nieświnia (drugiego kościoła w miejscu wskazywanym przez Google brak). Jest coraz cieplej. Ale i tak pojawia się myśl o pięknym jesiennym dniu. Mimo ciepła widać, że lato odchodzi.

 

na trasie
 

Za lasem docieramy do starego dobrego znajomego, jakim jest zalew na Młynkowskiej w Drutarni. W lutym ubiegłego roku (tu link) był zamarznięty, teraz woda lśni w słońcu i płynie dalej. Jej rozlewisko za zaporą jest większe niż było zimą. 

 

zalew w Drutarni

Młynkowska płynie dalej

Za Drutarnią Basia wypatrzyła drzewo z dużym drewnianym krzyżem. Dziwne takie – w środku lasu, nawet nie przy drodze. Może jest z nim związana jakaś historia…

 

sosna jak ołtarzyk
 

Szosą docieramy na skraj wsi Stara Kuźnica.

 

kapliczka na rozstajach dróg
 

Wypada skorzystać z okazji i zajrzeć nad tutejszy zalew na Młynkowskiej. Każdy spędza czas nad zalewem zgodnie z własnymi upodobaniami. Jedni odpoczywają na ławeczce, inni maszerują do miejsca, gdzie rzeka wpada do zalewu, jeszcze inni myją buty po nieszczęsnej wpadce. Nikt się  nie nudzi.

 

zalew w Starej Kuźnicy i jego mieszkanki

 

Młynkowska zmierza do zalewu

Pora ruszyć na spotkanie z kolejnym zalewem. Tym razem wędrujemy szlakiem piekielnym przez ładny sosnowy las na północny wschód. Moim zdaniem  to najładniejsza droga całej wycieczki.

 

 

A na końcu drogi wieś Baczyna i zalew na Drzewiczce lub jej dopływie (mieszkańcy twierdza, że to Drzewiczka, mapa ne jest jednoznaczna). Nieduży. Rekreacyjny – ma przyjemne miejsca do wypoczynku na brzegu. 

 

zalew w Baczynie

Mostek nad rzeczką daje okazję do kolejnego strażackiego foto. Korzystamy z niej skwapliwie.

 

Do Nieświnia, Fidoru czy Kozieługu wracamy przez las. I znów, kurczę, przyzwoita droga. Wprawdzie nie wiemy, gdzie dotarliśmy, ale kościół, pomniki i parking są. 

 

winniczek na pniu
 

W drodze powrotnej zatrzymujemy się przy kapliczce w Nieświniu, która jest ustawiona na rozstajach dróg. Liczy sobie ona 210 lat. 

 

To koniec trasy wycieczki do miejscowości o wielu nazwach.

Jeszcze tylko w Końskich robimy malutki postój nad stawem w Starym Młynie. Niedawno zadbano o jego otoczenie, znajduje się wprawdzie na terenie miasta,  ba nawet na terenie fabrycznym, ale jego brzeg, pomosty, ławeczki sprawiają, że można tu wypocząć. 

 

staw i jego otoczenie

 

nenufary
 

Na zakończenie relacji jeszcze mapka trasy.

 

Zdjęcia – Edek i ja